DE ACHTERGROND

Als de junimaand aanbreekt, dan weet iedereen het al: vlaggetjesdag. Er wordt dan veel gevlagd op schepen die de nieuwe haring binnenbrengen en een eerste vaatje wordt verkocht voor heel veel euro’s. Ook aan de vele gevels hangen rond die tijd rugzakken of eigentijdse lede- ren buidels aan de vlaggenstok De examens zijn dan weer voorbij. Teleurstelling en tranen zijn gedeeld en na hevige ontlading wordt veel gefeest.

‘Groeilichten’ is een boekje dat ik binnenkort ten doop houd, het is een poëtische neerslag van indrukken. Deze nieuwe publicatie is mijn tussentijd, om los te komen van de dagelijkse duistere werkelijkheid. Het is een intermezzo in een extreme periode waarin ik vaak een mediapauze nodig heb omdat niet ver hier vandaan levens stilstaan of verliezen. ‘Groeilichten’ is een bundeltje vol verrassingen, met tal van homonieme verzen, metaforen en cryptokrabbels en op bijzondere wijze geïllustreerd. Het is poëzie dat onder andere ontstaan is tijdens het surveilleren bij examens. Het zijn onherleidbare karakterschetsen van studenten in homoniemen en metaforen.

In deze hectische tijd van wel of geen mondkapje, wel of geen nieuwe Covid-mutatie, de klimaatcrisis, de CO2 crisis, en vooral ook een Oost-Europese oorlog die zich ontvouwt… wordt het bloggen over boeken en de toedracht daartoe bijna schaamteloos. In de fase van schrijven waarin ik mij momenteel bevind, doet de context er juist toe. Het is een fase van onderzoek. Betreffende het onderwerp wil ik de feiten van alle kanten onderzoeken, belichten, verdiepen en de helderheid ontdekken.

Rood is niet alleen de kleur van de roos. De kleur die opwindt en energie geeft, overkwam mij ook in dit gebouw in Dornach. Een aanrader om de zon te ervaren door deze immense glazen ruit. Toch is 'het gras is groener' als een ander jou erover vertelt. Het heeft dan meer impact dan wanneer je zelf gaat zoeken. De beslissing voor een interessante reis of iets kostbaars is meestal geen impuls aankoop. Het wordt je vaak aangeraden door derden, familie, kennissen of media.

De titel is een samengesteld woord. Vele lezers en potentieel lezers vragen zich af wat dit toch betekent. Voor mij betekent 'Roomtroost' zelftroosting. De samenstelling Roomtroost komt eigenlijk voort uit het rijkelijk fêteren van de ‘eenzame visser’ in een restaurant die ik in het boek 'de Woldknippe' heb genoemd, een restaurantje in Dwingeloo. Die ontmoeting werd afgesproken op ‘de Dikte’ een weggetje langs de Dwingelder stroom. Dat en nog heel veel andere zaken boden troost aan Wietse, de hoofdpersoon. Eenzelfde troost die hij ook als puber ervoer als hij na een te vergeefse ontmoeting bij het Stompwijkse 'Blesse paard' een roomijsje kocht. Dat heeft voor hem te maken met zelftroost. Jezelf een cadeautje geven als je depri bent.

Stilte boeide mij altijd al. Is het niet fascinerend om een wandeling in de natuur in stilte te maken. Voor mij is Stilte, met een hoofdletter, een omstandigheid van ruimte en tijd, waar de fluistering op kan neerdalen. Je biedt ruimte en toegang waarna het wonder zich ontvouwt. Vanwaar die fluistering komt en hoe die je bereikt blijft ook voor mij een vraag. Misschien komt die fluistering van boven of van beneden, misschien wel vanuit een andere dimensie, vanuit een parallelle wereld. Misschien wel vanuit een bron die je in die Stilte toegang verschaft tot creatieve invallen.

Verscheidene malen is mij gevraagd hoe ik toch aan die personages kom. De karakters die een rol spelen in mijn roman Spinrag. Het schrijven van een roman is voor iedere auteur weer anders. Ik schrijf voortdurend en iedere dag. Schrijven zonder te weten of ik die proza ooit in een boek verwerk. Wanneer het plot helder is, volgt meestal de uitwerking van karakters en een selectie van situaties waarin ze terecht komen. De karakters zijn voor mij altijd personages die ik in het verleden heb ontmoet.

Na het uitkomen van de roman ‘Spinrag’ en een kleine periode van euforie komen de reacties binnen. “Hoeveel is er verkocht? Ben je al weer met een volgende bezig? Wat wordt de titel van je volgende?”Het zijn vragen die liefdevol zijn bedoeld maar echt op de inhoud ingaan … daar is men veelal nog niet aan toegekomen. “Na de vakantie”. Dat is dan wat ik hoor. En ik zie het al voor mij. In het hete zand op het Griekse eiland Kos kun je dan zomaar Spinrag tegenkomen. Of onder neerzijgende regen, hartje Nederland, kamperen bij de boer.

En dan is ie er. De nieuwste roman uit mijn oeuvre. Trots, moe en blij tegelijk dat zovelen bij mijn signeersessie aanwezig waren: oude bekenden, jonge mensen en natuurlijk familie. Zij ondernamen allemaal een lange reis om naar de drukke Utrechtse binnenstad te komen en in galerie Waterbolk mijn roman in ontvangst te nemen.

Er is inmiddels veel werk verzet door de uitgever en de drukkerij. De opmaak is klaar, de cover is ontworpen mede dank zij de illustratieve bijdrage van Elly van den Hout. Nog even een up-date? De inhoud van mijn nieuwe roman heeft als inspiratiebron gediend voor de expositie van kunstcollectief CALL5. De uitnodigingen zijn inmiddels de deur al uit, heb ik begrepen. Misschien heb jij ook al zo’n uitnodiging ontvangen en gelezen wat de titel van mijn filosofisch getinte roman is. SPINRAG is een titel die associeert met spinnen en spinnenwebben. Echter spinrag zie je ook wel eens

Het is berenspannend! De tijd begint nu toch te dringen. De beeldend kunstenaars zijn bezig hun werk voor de expositie af te ronden terwijl ik nog steeds wacht op een definitief ‘Go’, wat de roman betreft. Het blijft een bijzondere gebeurtenis als een roman tegelijkertijd met een kunstexpositie gelanceerd wordt. Temeer daar het, door de kunstenaars gekozen werkthema, de titel van de roman is.

... Inmiddels glibberen en glijden wij nog steeds op weg naar de bron bij de klooster-kathedraal totdat onze aandacht getrokken wordt door Byzantijns gezang. De sonore klanken trekken ons uit het gedoe van deze dag, vergeten even de afspraak met Yoeri en staan verbaasd over de devotie van de horigen ...