Hoe mijn volgende roman ontstaan is, blijft een bijzonder verhaal. Voor inspiratie ga ik meestal een wandeling maken. De paden op het Dwingelderveld of het Blauwe meer zijn de plaatsen om mijn hoofd leeg te maken en ruimte te scheppen voor indalende inspiratie. Een aantal ideeën lag al heel lang op de plank. Maar inspiratie voor een totaal boek is toch even wat anders, dus ik moest aan de wandel. Het was voor mij een zoektocht om een manier te beschrijven waarin een groep intellectuelen een poging doet om wereldwijd vrede te stichten. Het gevecht met waarheid en werkelijkheid en ‘show do’nt tell’ is een steeds terugkerende energievreter. Helaas was er in het begin 2020 een obstakel. Nog voordat de coronacrisis op ons land vat kreeg, had de pijl van Apollo mij geraakt en mijn zwakke plek bloot gelegd. Van wandelen was dus een half jaar geen sprake meer. Mediteren achter de computer, iPad of schrijfblok is dan een andere optie waardoor ruimte ontstaat. Al is inspiratie een van de belangrijkste dingen voor een creatieve geest, onderzoek om fictie en non-fictie te scheiden is voor een auteur van levensbelang. Te meer daar altijd wel enige autobiografische ingrediënten meespelen.
Voordat ik tot een - voor mij - volwaardige roman kom, is er natuurlijk veel tijd van onderzoek aan voorafgegaan. Dat lukt je niet tijdens een Drentse wandeling. Voor jou is het wellicht leuk te weten dat de prilste aanvang van mijn toekomstige roman al rond het millennium is ontstaan. Ja echt, dat is twintig jaar geleden. Dit betekent niet dat het een belegen werk wordt, in tegendeel. Op dit moment is de hoofdpersoon in het plot, bezig met een zoektocht naar de achtergrond van de antagonist. Deze tegenspeler is een zonderlinge man die veel verschillende bijnamen heeft. Doordat ik deze zoektocht gedeeltelijk zelf heb afgelegd zowel letterlijk als figuurlijk vormt dit een licht autobiografische lijn in het verhaal. Dat naast de filosofische insteek, ook een sterk psychologisch perspectief wordt geschetst, maakt m.i. het verhaal nog aantrekkelijker. Enfin, research en een tipje van de sluier…
Nou, ben ik geen antroposoof maar de herkomst vinden van een dergelijke bijzondere architectuur zoals afgebeeld en ook nog kleur voelen, wat mij was aangeraden, daar wilde ik natuurlijk meer van weten. Net buiten Bazel – Zwitserland ligt in het dorpje Dornach het Goetheanum. Het dorpje ligt zo’n tien kilometer ten zuiden van Bazel. Daar vond een gedeelte van mijn onderzoek plaats. Een machtig prachtige plek om te bezoeken. Dat is zeker een vinkje op je bucketlijst waard. … www.dornach.ch dus! Een echte aanrader als we weer buitengaats mogen! En vrede stichten… daar gaan we het een volgend keer over hebben.
Reactie plaatsen
Reacties